„Katarynka” – nasza teatralna etiuda
„Pana Tadeusz” „Lalka”, „Quo vadis”, „Wesele”, „Trylogia”, czy utwory Aleksandra Fredry to dzieła literackie, które wspólnie ze społecznością Płońska, prezentowaliśmy podczas „Narodowego Czytania” w minionych latach.
Dnia 7 września, po raz kolejny, udowodniliśmy jak piękna jest polska literatura. Tym razem sięgając po nowele. Dzięki naszej inscenizacji uczestnicy spotkania na chwilę przenieśli się do XIX wiecznej Warszawy. O właściwą oprawę tekstu zadbali zarówno nauczyciele, rodzice i uczniowie naszej szkoły. Nie zabrakło także scenicznych rekwizytów, a wśród nich katarynka – urządzenie, które najczęściej możemy zobaczyć w muzeum. To także tytuł jednej z najbardziej wzruszających nowel Bolesława Prusa. Wyjątkowa i wzruszająca historia o tym, jak jedno zdarzenie może zmienić podejście do życia, obudzić wiarę w człowieka i skłonić do poświęcenia dla drugiej osoby, chociażby tego najmniejszego. Choć od jej wydania minęło ponad 100 lat, tematy ujęte przez autora są ciągle aktualne. Utwór, w sposób jasny, ukazuje, aby cieszyć się z małych rzeczy, a na zmianę zachowania nigdy nie jest za późno. Nie na ulicy Miodowej, a tuż obok nas, możemy spotkać zapracowanego pana Tomasza oraz chorych i cierpiących. Fenomen Katarynki polega na jej ponadczasowości. Od zarania dziejów człowiekowi towarzyszy zdrowie i choroba, szczęście i smutek, obok nich zaś trwa nadzieja. Nowela ta ukazuje więc niewątpliwie ponadczasowe wartości.